Poblacion de Campos

2 november 2015 - Población de Campos, Spanje

Ja ik heb dus een blaar op mijn rechterhiel. Ik heb er gisteravond een speciale blaar pleister opgeplakt. Eens kijken hoe dat werkt. Filip vertrok het eerste vanmorgen. Aangezien er niemand was om ons de deur te wijzen deden we rustig aan. Rond half negen vertrok het Australische paar en net voor negen ging ik van start. Toen Doug me inhaalde zei hij dat de vrijwilligster net aangekomen was toen hij op het punt stond te vertrekken. Het zonnetje scheen en het pad strekte zich voor ons uit. Glooiende velden aan weerszijde van de weg. Kilometers lang. Acht km verder bereikten we het eerste dorp. Na verschillende restaurantjes gepasseerd te hebben die allemaal gesloten waren vonden we tenslotte degene die open was. Laetitia had wat ondergoed vergeten en ik was blij dat ik het haar terug kon geven. Fromista, het volgende dorp was maar vijf km verder. Daar aangekomen dook Doug een supermarkt in om wat proviand te kopen. Op het plein vonden we een bankje in de schaduw bij de fontein waar we onze lunch verorberden. Gesterkt gingen we weer verder. Nog vier km en we waren er weer. De weg was vrij vlak, dus dat was geen probleem, maar mijn beide voeten gingen steeds zeerder doen en ik ging steeds langzamer vooruit. Eindelijk kwamen we in het dorpje van bestemming aan. Ik zeeg neer op een stenen muurtje terwijl Doug ging kijken waar de Albergue was. Het bleek dat ik er vlak voor zat. Toen ik mijn rechterschoen uit begon te trekken bleek dat mijn blaar gegroeid was en er verschrikkelijk uit zag! Ik bleef in bed en kreeg koorts. Ik lag te rillen. Doug drapeerde twee extra dekens over me heen. Ik nam twee aspirientjes en na een tijdje voelde ik me beter. Laetitia sprak met de eigenares van het hotel dat ernaast lag en zei dat ik de blaar open moest laten. Ze waste mijn voet met zeep en water. Doug, Laetitia en Dokona gingen in het hotel dineren, maar ik had helemaal geen honger en bleef in bed. Behalve de twee echtparen kwamen er nog een jonge Koreaanse en een Spanjaard bij. De volgende ochtend was duidelijk dat ik niet kon lopen en een paar dagen rust moest houden. We zijn dus gisteren hier gebleven en hebben de hele middag in het zonnetje gezeten. De blaar ziet er ietsje beter uit, maar de hielspoor is terug dus ik heb besloten om te stoppen met de camino.

Dit was dus mijn laatste blog. Helaas!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Monique:
    3 november 2015
    Och Gonny, wat een pech heb je!Wat gaan jullie nu doen? En maakt Doug de camino af of ook niet?
    Ik wens je het allerbeste en hoor nog wel hoe het verder gaat!
    Hartelijke groet,
    Monique
  2. Dorine:
    4 november 2015
    Hoi Gonny,
    Jammer voor je dat je er mee moet stoppen, maar je gezondheid is veel belangrijker! Beterschap en ik hoor het wel weer als je in het land bent. :-).
    Groetjes Dorine