Azofra

We werden om tien over half acht wakker gemaakt door de herbergier. We moesten binnen 20 minuten weg zijn. Het is ons gelukt. Een nieuw record voor Doug!
We liepen door de smalle straatjes met gele schelpen aan de gevels om ons de weg te wijzen het plaatsje weer uit. Net buiten Navarrete stond Joanne een foto te maken van een oud klooster. Doug wilde zijn trui uit doen en zodoende liepen Joanne en ik een hele poos met elkaar op. Lekker met elkaar gekletst. Vlak voor Ventoza haalde Doug ons in en we streken neer op een terrasje voor koffie met een broodje chocola. Na deze ochtend traktatie vervolgden Doug en ik onze weg. Bergje op... Boven aangekomen bevonden we ons op een plek waar volgens de legende ridder Roland de Syrische reus Ferragut verslagen heeft en zo de geschiedenis inging als de dapperste ridder van de Christelijke wereld.
Het was onze bedoeling die nacht in Najera te blijven. Hoewel, we waren er al rond lunch tijd. Na ons eten in een park genuttigd te hebben, besloten we om door te lopen naar Azofra wat maar zes km verderop lag. We liepen de brug over en zagen Joanne die op Wendy stond te wachten. Zij bleven hier overnachten. De zon was inmiddels doorgebroken en het was weer heerlijk weer om te lopen. Na verloop van tijd kwamen we in Azofra aan. We hebben vandaag ons record gelopen: 22km!
De herberg hier heeft allemaal twee persoons chamberretjes. Leuk om voor de verandering weer eens met ons tweeën de nacht door te brengen. Ook had de herberg een voetbad, zie foto. We vonden een klein winkeltje bij de kerk en aten spaghetti met stukjes kip en een fles wijn. Daarna nog koffie en het was weer tijd om naar bed te gaan.